من و خط خطی های ذهن و خاطراتم

نه خدایی قرار نیست الان بیام بنویسم نی نی دارم!!!همین الان در حین نوشتن هم فراموش کردم چرا عنوان رو گذاشتم بچه! در حای که تصمیم داشتم بیام بنویسم همیشه دلم برای اینجا تنگ میشه. احتمالا علاقه م به این من و خط خطی های ذهن و خاطراتم...

چقدر سخت میشه آدم قوی ای بود... بی تفاوت مخصوصا. میدونم حرف ناپسندی میزنم و خدارو خوش نمیاد، اما از فقر و فقیرا بدم میاد... همه بدشون میاد. مثلا بقیه حاضرن بچه ی خودشون که تو ناز و نعمت بزرگ شده و درس خونه و واسه خودش کسی شده با بچه ی یه ... که زندگیش و عقایدش و رفتارش در همون حده ازدواج کنه؟؟؟ عمرااآااااا

 

من و خط خطی های ذهن و خاطراتم...